به گزارش مشرق، فرشید گلیزاده از نزدیکان محمد‌رضا عارف در صفحه شخصی خود نوشت: در جلسه‌ای در ماه رمضان امسال که با حضور برخی بزرگان و اساتید برگزار شده بود، آقای معین‌فر از اعضای دولت آقای بازرگان از آقای عارف پرسیدند که آقای دکتر! کدام یک از پست هایی اجراییتان را بیشتر دوست داشتید و آقای عارف پاسخ دادند: «ریاست دانشگاه تهران و قلباً دوست داشتم چندین سال بیشتر در این پست می‌ماندم تا برنامه‌هایم عملیاتی می‌شد».
گلیزاده در ادامه تصریح کرده است: این گونه نقل قول‌ها از زبان محمد‌رضا عارف و همچنین خواست اساتید و دانشجویان دانشگاه تهران و مدیران وزارت علوم سبب شده است که تقاضا از وی جهت پذیرش ریاست دانشگاه تهران در هفته گذشته شدت یابد.
عضو دفتر عارف در ادامه پیام فیس‌بوکی خود آورده است که موضع امروز عارف این است که به دلیل تعهداتش به مردم جهت توسعه فعالیت‌های مدنی، اجتماعی و سیاسی که در بنیاد امید ایرانیان و پیرامون آن پایه‌گذاری شده است، ریاست دانشگاه تهران را که یک کار تمام وقت می‌داند، نمی‌تواند بپذیرند.
وی در پایان خاطرنشان کرده است: محمد‌رضا عارف در جلسه‌ای با مشاوران خود در پاسخ به درخواست یکی دو نفر از دوستان، پاسخ داد من اگر ریاست دانشگاه تهران را بپذیرم، تمام انرژی و وقتم را صرف آن خواهم کرد بنابراین نمی‌توانم وقتی که متعلق به دانشجویان و اساتید است را برای جای دیگر صرف کنم، لذا اگر شما مشاوران می‌پذیرید که من دیگر نتوانم در اینجا وقت بگذارم، من هم می‌پذیرم؛ ما هم گفتیم خیر.
گلیزاده در ادامه تصریح کرده است: این گونه نقل قول‌ها از زبان محمد‌رضا عارف و همچنین خواست اساتید و دانشجویان دانشگاه تهران و مدیران وزارت علوم سبب شده است که تقاضا از وی جهت پذیرش ریاست دانشگاه تهران در هفته گذشته شدت یابد.
عضو دفتر عارف در ادامه پیام فیس‌بوکی خود آورده است که موضع امروز عارف این است که به دلیل تعهداتش به مردم جهت توسعه فعالیت‌های مدنی، اجتماعی و سیاسی که در بنیاد امید ایرانیان و پیرامون آن پایه‌گذاری شده است، ریاست دانشگاه تهران را که یک کار تمام وقت می‌داند، نمی‌تواند بپذیرند.
وی در پایان خاطرنشان کرده است: محمد‌رضا عارف در جلسه‌ای با مشاوران خود در پاسخ به درخواست یکی دو نفر از دوستان، پاسخ داد من اگر ریاست دانشگاه تهران را بپذیرم، تمام انرژی و وقتم را صرف آن خواهم کرد بنابراین نمی‌توانم وقتی که متعلق به دانشجویان و اساتید است را برای جای دیگر صرف کنم، لذا اگر شما مشاوران می‌پذیرید که من دیگر نتوانم در اینجا وقت بگذارم، من هم می‌پذیرم؛ ما هم گفتیم خیر.
